*ππ€π€π§π¨π©ππ‘π‘ππ£π π ππ£ππππππ©*
β’ 5. Stijn Langendries
πππ ππ¨ ππ©πππ£?
Stijn (36) werkt bij Team Mobile Devices NMBS en woont in een rustige uithoek van Kerkom. In mei werd hij nog trotse papa van een tweede dochtertje. Voor wie al lang in Boutersem woont, kan zijn familienaam al doen vermoeden dat hij in een rood gezin is opgegroeid. Hij is dan ook een echte βman van het volkβ die veel waarde hecht aan een sterke gemeenschap waarin er gezorgd wordt voor mensen die het moeilijker hebben. Eerlijkheid is daarin wel een belangrijk factor. Hoewel Stijn heel sociaal is en met iedereen wel een aangename babbel kan maken, is hij vooral ook een man van daden. Hij zal altijd proberen te helpen, maar meestal zonder veel toeters en bellen. Of het probleem nu wel of niet opgelost kan worden, een antwoord zal hij altijd geven. Vanuit zijn opleiding in milieu- en preventiemanagement, zijn loopbaan en zijn 12 jaar ervaring in de gemeenteraad, is Stijn er aan gewend om proactief te werk te gaan, zijn weg goed te vinden in wetgevingen, zaken op te volgen en opnieuw op tafel te leggen waar nodig en dossiers uit te spitten of zelf op te bouwen. Een andere grote troef is dat hij Boutersem als zijn eigen broekzak kent en alles met een flinke portie βgezond boerenverstandβ kan bekijken. Dat komt enorm van pas in quasi alle themaβs die een gemeentelijk beleid moet dekken.
πππ© ππ¨ πππ‘ππ£ππ§πππ π«π€π€π§ πππ’?
Met zijn sociale grondslag en zijn veelzijdige maar diepgaande kennis en ervaring, heeft Stijn een duidelijke visie op heel wat themaβs. Zo wil hij bijvoorbeeld in het mobiliteitsbeleid een evenwicht vinden tussen de zwakke weggebruikers en het gemotoriseerd verkeer, weliswaar met steeds de veiligheid van beide in het achterhoofd. De aanleg van fietspaden en creatie van alternatieve fietsroutes maken daar zeker deel van uit, maar zijn niet het enige op de agenda. Zo heerst er bij velen (niet alleen automobilisten, maar evenzeer fietsers en bv. landbouwers) frustratie over het parkeren op straat, dat op verschillende plaatsen tot onveilige situaties leidt.
Daarnaast vindt Stijn dat lopende werkzaamheden bij openbare werken beter opgevolgd moeten worden. Als schepen van openbare werken moet je regelmatig Γ©n met voldoende technische bagage de werven gaan bezoeken. Zo ben je tegelijk direct aanspreekbaar voor de buurtbewoners en alleen zo kan je de aannemer tijdig aanspreken op problemen. Ook communicaties over de planning kunnen dan vlotter verlopen.
Ook het patrimoniumbeheer ligt Stijn, die bijna elke gemeentelijke zaak uit zijn broekzak kent, nauw aan het hart. Opnieuw een volwaardige beheerraad is essentieel en wordt via de Vooruitfractie al zeer lang gevraagd. Intussen is er wel een werkgroep over de partijgrenzen heen die al input gegeven heeft, maar het is hoog tijd voor concrete acties en continue opvolging. Buiten een prijsverhoging is er op vlak van de buurthuizen weinig veranderd. Wat behoud of verkoop betreft, pleit Stijn ervoor om zeker meer dan alleen de zalen aan de schoolsite op de Kerkomsesteenweg open te houden. Alles centraliseren is niet haalbaar, onder andere omdat de parking dat niet aan kan (niet iedereen komt immers met de fiets). De input van de werkgroep over de staat van de zalen is dus cruciaal om de puzzel voor de toekomst te leggen.
In het kader van milieu heeft Stijn dan weer goede inzichten met betrekking tot zaken als regenwateropvang en afwatering. Er is nood aan een meer doordacht beleid inzake toekomstige en bestaande regenwaterbekkens. Een voorbeeld daarvan is het plan voor een wachtbekken in Kerkom dat hoog gelegen zou zijn. Op zich geen probleem, maar aan de andere kant van de straat lopen de huizen onder water bij hevige regen en daar is geen opvangbekken voor voorzien. Verder zouden we als gemeente mee het goede voorbeeld moeten geven door naast de sporthal ook de andere zalen op regenwater om te schakelen voor bv. de toiletten en de schoonmaak.
Voor de landbouw wil Stijn een meer diepgaande ondersteuning van onze lokale boeren. Die moeten wat hem betreft meer in de kijker gezet worden, niet alleen door panelen langs de weg, maar door bijvoorbeeld een soort landbouwopendeurdagen waarbij mensen echt eens van dichtbij een kijkje kunnen nemen. Ook het principe van korte-ketenaankopen wil Stijn nog meer promoten.
Qua ruimtelijke ordening ziet Stijn ook nog een aantal uitdagingen. De huidige situatie is niet evident, maar moet vooral bekeken worden in het kader van de geldende wetgeving en een portie gezond verstand. De tendens van de laatste jaren gaf een gevoel van bouwwoede en botste op veel tegenkanting omdat er te veel wooneenheden op een klein oppervlak voorzien waren en de straten en faciliteiten dat niet kunnen verwerken. Gezien de woningnood moet bouwen nog kunnen, maar het mag niet te dens worden om het leefbaar te houden voor iedereen. Daarnaast is ook het prijskaartje van de woningen van belang. Mensen met een gemiddeld of laag inkomen (waar de nood juist het hoogst is) vallen al snel uit de boot.
Tot slot hecht Stijn veel belang aan participatie, communicatie en diensten op het gemeentehuis. Zo is hij voorstander van een meer toegankelijke procedure voor burgers om een voorstel aan de gemeenteraad te mogen voorleggen en daar binnen een redelijke tijd ook feedback op te krijgen.
De werking van het gemeentehuis moet op bepaalde vlakken ook efficiΓ«nter gemaakt worden. We hebben capabel personeel, maar moeten waar mogelijk meer werkbare procedures voorzien met de dienstverlening naar de burger in het achterhoofd.
Daarbij hoort ook dat we terug meer tijd moeten nemen voor de inwoners. Zo zou opnieuw een receptie bij huwelijken met weinig mankracht en voor schappelijke kost mogelijk moeten zijn. Ook het verspreiden van algemene info (wie is wie, waar kan je terecht, etc.) en een jaarlijkse/tweejaarlijkse bijeenkomst voor nieuwe inwoners zijn haalbare initiatieven die vroeger wel bestonden.
Inzake communicatie vindt Stijn nog dat er bij beslissingen met een rechtstreekse impact op bepaalde (of op alle) inwoners nu vaak te weinig of te laat gecommuniceerd wordt. Bij dergelijke beslissingen moeten de communicatie, de implementering van de beslissing en de timing van die twee zaken afgestemd worden op alle doelgroepen. Een βpostβ op sociale media is daarbij niet genoeg. Dringende info moet ook steeds per briefwisseling verspreid worden, zodat de digitaal inactieve mensen niet overgeslagen worden. Niet-dringende zaken kunnen via de maandelijkse Info Boutersem, maar dringende zaken zijn bij het verschijnen van dit blad vaak al niet meer actueel wanneer de beslissing intussen geΓ―mplementeerd is, bijvoorbeeld bij openbare werken of wijzigingen in het verkeersreglement.
πππ© π―πππ£ ππ£π ππ‘π π₯π§ππ€π§ππ©πππ©ππ£ π£πππ§ ππ π«π€π‘πππ£ππ π‘ππππ¨π‘ππ©πͺπͺπ§ π©π€π π«π€π‘πππ£π¨ ππ©πππ£?
– Een beter, meer proactief parkeerbeleid. Nu is er sprake van een echte overmaat aan wagens op straat, wat voor heel wat onveilige situaties zorgt, zowel voor als zwakke weggebruikers. Ook landbouwers kunnen op een aantal plaatsen niet meer door en dat hoort niet in een landelijke gemeente. Het gebrek aan een parkeerbeleid in Boutersem is problematisch. Het parkeren meer gestuurd worden, weliswaar met aandacht voor de handelaars.
– Leidraad ruimtelijke ordening om (te) grote bouwprojecten in te perken. Bij grote bouwprojecten moeten er, naast een beperking in woondichtheid, ook dringend voorwaarden moeten komen inzake tuinen, groen, speelruimte voor kinderen, betaalbaarheid en parkeerplaatsen; dus niet enkel fietsenstallingen zoals nu. Het is immers onrealistisch om er vanuit te gaan dat iedereen altijd de fiets neemt en geen wagen heeft. Die parkeerplaatsen moeten bovendien in de prijs inbegrepen zijn, want via aparte aankoop gaan er nog steeds mensen zijn die het te duur vinden en de wagen dus alsnog op straat zullen parkeren.
– Toegankelijkheid gemeentehuis en opvolging van vragen. Er moet iets drastisch veranderen aan de verwerking van vragen per brief. Eens doorgegeven aan het schepencollege, gaan er regelmatig brieven verloren en/of komt er geen antwoord. Dat kan niet. Een mogelijke oplossing kan zijn om de vragen op een, al dan niet digitaal, formulier voor het schepencollege te verzamelen, zodat er geen meer (of in elk geval veel minder) verloren gaan. Daarnaast zou het veel inwoners ten goede komen als het gemeentehuis opnieuw minstens één Γ twee dagen per week vrij open zou zijn en afspraken moeten flexibeler kunnen. Voor korte bezoekjes (bv. afhaling van je identiteitskaart zou een afspraak boeken (standaard een kwartier) niet verplicht mogen zijn, of zou er een afspraakoptie van bv. vijf minuten moeten komen.
